Bil Šenkli – kamen temeljac velikog Liverpula

Vilijam “Bil” Šenkli je rođen 2. septembra 1913. godine u rudarskom selu Glenbuk, u Škotskoj. Porodica Džona i Barbare Šenkli je pored malog Bila brojala još četvoro dečaka i pet devojčica. Iako su u Glenbuku pretežno živeli rudari, njegov otac je bio krojač. Kako je rođen u siromašnoj porodici, ne čude njegova socijalistička uverenja u mladosti.

Pošto su mu oba ujaka bila u fudbalu – Robert je bio predsednik Portsmuta, a Vilijam Blit direktor u Karlajl Junajtedu, od malih nogu je pikao fudbal u dvorištu roditeljskog doma. Ipak, i pored velike želje da sa drugarima igra fudbal i na školskom terenu, zbog finansijske situacije kod kuće biva u obavezi da napusti školu i zaposli se u rudniku. Plata mu nije bila veća od dva šilinga i šest penija po danu, a zadatak mu je bio da prazni kamion i slaže ugalj. 1932. godine zapao je za oko skautu “Karlajl Junajteda i potpisao svoj prvi profesionalni ugovor. Često je umeo da kaže da ne postoje ta braća koja treniraju fudbal, a mogu da pobede njegovu i njega u timu. Dalja fudbalska karijera mladog Bila ide uzlaznom putanjom: sa Preston Nort Endom potpisuje ugovor 1933. godine, ulazi u Prvu diviziju, igra dva finala FA Kupa (1937. gubi, 1938. godine osvaja trofej). Iste godine kada je osvojio trofej namenjen osvajaču nacionalnog kupa, debituje za reprezentaciju Škotske, i to baš protiv Engleske. Uknjižio je pet nastupa za reprezentaciju. Tokom fudbalske karijere nastupao je još i za Nortempton Taun, Liverpul, Arsenal, Kardif Siti, Bolton Vonderers, Luton Taun, Partik Tistl i Kings Park.

Šenkli je svoju trenersku karijeru počeo u stručnom štabu rezervnog tima Preston Nort Enda, da bi 1949. godine bio promovisan u novog menadžera fudbalskog kluba Karlajl Junajted. Tu se zadržao tri sezone, kao i kasnije u Grimsbi Taunu, a potom je jednu sezonu proveo i u Vorkingtonu. 1956. godine postaje prvo asistent, a posle i sam preuzima vođenje tadašnjeg drugoligaša Hadersfilda. Tokom tri godine provedene u klubu, ostao je zapamćen kao menadžer jakih principa, nije pristajao da prodaje svoje fudbalere većim i bogatijim klubovima čak i kada je cifra transfera premašivala realnu cenu igrača na tržištu. Iako nije uspeo da postigne značajniji rezultat sa ovom ekipom, 1959. godine preuzima novi tim , tadašnjeg drugoligaša koji je žarko želeo da se vrati u Prvu Diviziju – Liverpul.

U sezoni 1959/60. Liverpul je osvojio treće mesto u Drugoj Diviziji, 1960/61. ponovio (ne) uspeh, a sledeće sezone je postao šampion divizije i plasirao se u najviši rang takmičenja. U prvoj sezoni po povratku među englesku klupsku elitu, Liverpul je zauzeo dosta dobro osmo mesto. 1964/65. fudbalske godine Šenkli osvaja FA Kup! U finalu je pobeđena ekipa Lidsa rezultatom 2:1. 1965/66. osvojena je titula šampiona Prve Divizije! Bitnije za navijače od same titule je bila činjenica da je gradski rival Everton gledao u leđa crvenima. Iste godine ekipa dolazi do finala tadašnjeg Kupa Kupova , gde gubi rezultatom 2:1 od Borusije iz Dortmunda.

Sledećih par sezona, sve do početka sedamdesetih godina dvadesetog veka, ekipa je bila u samom vrhu tabele – između petog i trećeg mesta.1972/73.godine Šenkli osvaja drugu titulu! Iste godine osvojen je i prvi evropski trofej – Kup UEFA, pobedom nad Borusijom iz Menhengladbaha. Neka od velikih imena koja su u tom period nastupala za Šenklijev Liverpul bili su Kevin Kigen, Tomi Smit, Džon Tošak, Fil Tompson i drugi, stvorio je paklenu atmosferu na tribinama Enfilda, a poznati natpis na izlasku iz tunela OVO JE ENFILD (THIS IS ANFIELD) je njegova zamisao.

Povukao se sa funkcije 1974. godine i tom prilikom je izjavio da “penzija” iliti “povlačenje sa funkcije”, u njegovom slučaju, najgluplji mogući termin za njegov odlazak. “Čovek se povlači tek kada završi u sanduku!” Nasledio ga je tadašnji asistent, Bob Pejsli, i započela je najuspešnija era u istoriji svetskog klupskog fudbala.

Bil Šenkli preminuo je 29.septembra 1981. godine, posle pretrpljenog srčanog udara u svome domu. Trenirao je velike igrače, stvorio je velike igrače, predvodio je veliki klub. U srcima Liverpulovih navijača – samo je jedan – The Man!